De boedelscheiding van 1862

Hoewel Willem Hadders al in 1802 overleden was en zijn (hertrouwde) vrouw Margien Schaange al in 1831, vond de scheiding van de onroerende bezittingen pas plaats in 1862, ruim 30 jaar na het overlijden van Margien. Door de omvang van de bezittingen en door de gecompliceerdheid van de familie relaties was het ook niet eenvoudig er uit te komen. In de overeenkomst wordt vermeld dat contractanten het oneens waren over de verdeling maar er uiteindelijk toch in onderling overleg in minnelijkheid hebben geregeld.

De erflaters

In de basis wordt de nalatenschap gevormd door de bezittingen van het echtpaar Willem en Marchien. Hierbij komt de inbreng van Willem voort uit de bezittingen van zijn ouders, Jan Harders en Geesken Sikkinge. Jan was de man die uit Anreep naar Zuidbarge verhuisde om met Geesken te trouwen. Hoewel Jan maar kort geleefd heeft in Zuidbarge (4 jaar) en Geesken opnieuw getrouwd is, zijn de bezittingen kennelijk doorgegeven aan de beide zonen, Willem en Hendrik Altinge. Hierbij opgemerkt dat Hendrik Altinge getrouwd is met een zuster van de Margien Schaange en dat ze in Benneveld woonden. De nalatenschap van Jan en Geesken wordt later wellicht nog op teruggekomen.
Na het overlijden van Willem in 1802 is Margien in 1805 opnieuw getrouwd met Hendrik Sikken. Dit echtpaar heeft 1 dochter gekregen. Door dit huwelijk en door de vererving bezittingen van de ouders van Margien (en zus Roelie Olde Schaange) bestond een deel van de totale nalatenschap uit bezittingen in Benneveld, gemeente Westerbork.

In het bovenstaand overzicht zijn de erflaters blauw aangemerkt.